Człowiek jest jak mydlana bańka. Na początku kolorowy i błyszczący unosi się w przestworza. Później powoli opada ku ziemi, staję się cięższy. Wyblaka. Przez własne bariery widzi piękno świata, do którego nie może dotrzeć. A tylko najlżejsze bańki odlecą ku nieskończoności.
___________________
Następny rozdział już niedługo.
Prosze o komentarze :-) <3
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Bardzo proszę nie pisać obraźliwych komentarzy. Przypominam, że komentować może każdy - nawet anonimowi goście mojego bloga.
Za wszystkie komentarze dziękuje ♥